hayatın ve kafa koparıcı familyadan birilerinin acımasızca üstüme geldiği bir gün, sevgiyi, anlayışı ve barışı, saldırmaktansa geri çekilmeyi olumlayan öğretilere ve bu öğretilerle yetiştiren aileme kızgınlık ve öfke içinde feryat etmiştim: "niye böyle yetiştirdiniz bizi?" diye...
kaç gündür yeniden aklımda, ürkek güvercin sembolüyle birlikte. tam, "ne güvercini, aslan olalım, kaplan olalım, kendini ve dünyasını koruyan, koruyabilen bir şeyler olalım.." diye düşünürken, hrant'ın kardeşinden geldi cevap: "bundan sonra güvercin değil, şahin olacağız."
birilerinin köşe kapmaca oynarcasına kapısına bekçi olup belirlediği kavramları değiştirmek için uğraşalım.. semboller dünyasının duvarlarını yıkıp yeni semboller bulalım..
oturdukları yerden dişlerini -gerçek anlamıyla da üstelik- göstererek deşip deşip 17 yaşındaki çocukları tetikçi yapan adamları teşhir edelim, işaret edelim, ihbar edelim. birileri gidip enselerine iki kurşun sıksın diye değil, yargılansınlar diye.
bir daha yapamasınlar diye.
güçleri kalmasın, bakan olarak kalamasınlar, bir gün karşımıza parti başkanı olarak çıkamasınlar diye.
unutulmasın diye.
***
yarın agos'un önünde, kumkapı'da, sokaklarda olalım, korkularla yaşamaya terkettiğimiz ve ezeli ebedi yetim bıraktığımız o çocuğu şefkatle kucaklamaya çalışalım. ona faydası olmayacak bu kucaklamanın kalanların korkularını ve öfkelerini, utanç içindeki bizlerin acısını bir damla yatıştırmasını dileyelim.
------------------------------------------------------------------------------------------------
not: başlık, elveda dostum anlamına geliyor. gazetelerden yürüttüğüm bu iki kelimeden başka ermenice kelime bilmiyorum. siz de bilmiyorsunuz eminim. ama ermeni komşularımızı, arkadaşlarımızı sayıp döküyoruz hepimiz.. kimbilir kaç kuşak ingilizce kurslarında telef olurken arkadaşımıza kendi dilinde merhaba demeyi öğrenmemiş olmanın utancı da yanımıza kalsın. yarın slogan atmadan sessizce yürürken bunları düşünürsek belki üç günlük semboller ve laflardan başka şeyler de kalır elimizde.
