kendi kendine yazmak kolay, ya da bilinen bir muhataba. tanımadığın birilerinin okuma ihtimali söz konusu olunca böyle sessiz kalınıyor işte. üstelik, 'kime sesleniyorum aslında, orada biri var mı'? düşünceleri cabası. 'yazıp boşluğa yollayacağım' derken, klavyenin başında ekrana bakarak 'ilk söz' deyip kalakaldım. 'burası benim yerim, istediğimi söylerim'.. ama işte hiç de kolay olmuyormuş.
aslında temel problem seçim yapmak. 'şimdi ve burda' deyip başlamak, başlamaya fazla anlam yüklemeden, belki ortasından, mesela dün gece izlediğin bir filmden girmek meseleye.
sonuç olarak bu başlayamama krizini yazmaya çalışarak başlayayım dedim. gerisi gelir umarım.
1 yorum:
Neymiş? Bir yerden başlayınca, gerisi geliyormuş...
Ayrıca resim gösterme işinide başarıyla yapıyorsun, bir kez daha kutlarım.
Yorum Gönder